Środki trwałe w budowie.

Ustawa o rachunkowości definiuje środki trwałe w budowie jako zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu, lub ulepszenia już istniejących środków trwałych/artykuł 3 pkt.16 ustawy o rachunkowości /

1. Do kosztów środków trwałych w budowie zalicza się:

- opracowanie projektów technicznych, ekonomicznych

- wykonanie ekspertyz, prac geodezyjnych

- prace związane z przygotowaniem i realizacją budowy

- wartość robót i usług

- wynagrodzenia i inne świadczenia

- wartość zużytych materiałów

- wartość zamontowanych urządzeń i maszyn

- koszty transportu, załadunku, wyładunku

- montażu

- ubezpieczenia

- opłat notarialnych, skarbowych

- odsetek, prowizji i różnic kursowych

W przypadku importu także cło i podatek akcyzowy.

2. Ulepszenie już istniejącego  środka trwałego polega na rozbudowie, przebudowie, modernizacji lub rekonstrukcji i powoduje, że wartość użytkowa tego środka trwałego po zakończeniu ulepszenia podwyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową środka trwałego.

Do ulepszenia środka trwałego nie zalicza się kosztów remontów, którego celem jest przywrócenie wartości pierwotnej eksploatowanego środka trwałego.

3. Do konta syntetycznego środki trwałe w budowie należy prowadzić konta analityczne w celu wyodrębnienia kosztów inwestycji według poszczególnych rodzajów efektów inwestycyjnych, oraz skalkulowania ceny nabycia lub kosztów wytworzenia obiektów inwentarzowych środków trwałych.

4. Koszty wspólne rozlicza się na poszczególne obiekty proporcjonalnie do kosztów bezpośrednich lub innego klucza ustalonego przez jednostkę.

5. Po zakończeniu inwestycji dokonuje się przyjęcia obiektu do użytkowania na podstawie dokumentu księgowego OT.

 

Polecamy: Zintegrowany kurs na samodzielnego księgowego (od podstaw do specjalisty)

Autor: Hanna Ludwiniak - wykładowca na kursach organizowanych przez Akademię Prawa Pracy i Rachunkowości CEDOZ