Urlop na żądanie – kiedy pracodawca może odmówić jego udzielenia

Prawo do urlopu na żądanie ma każdy pracownik zatrudniony na umowę o pracę, który nabył prawo do urlopu wypoczynkowego. W ciągu roku przysługują pracownikowi 4 dni urlopu na żądanie, niezależnie od liczby pracodawców oraz liczby należnych dni urlopowych. Urlop na żądanie należy zgłosić najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. Pracownik może poinformować pracodawcę o chęci wykorzystania takiej formy urlopu na żądanie w skuteczny sposób, np.  mailowo, telefonicznie, SMS-em.

Pracodawca w wyjątkowych przypadkach ma prawo nie udzielić pracownikowi urlopu na żądanie. Sądu Najwyższy w dniu 16 września 2008 roku (sygn. akt II PK 26/08) orzekł, że złożenie wniosku przez pracownika nie oznacza możliwości rozpoczęcia urlopu na żądanie. Konieczna jest decyzja pracodawcy. Pracodawca musi przedstawić pracownikowi przyczynę odmowy udzielenia urlopu. (wyrok Sądu Najwyższego z 7 listopada 2013 r., SNO 29/13). Jeżeli jednak pracodawca nie poda żadnych szczególnych okoliczności uzasadniających odmowę, to nieobecność pracownika na stanowisku pracy, któremu formalnie nie udzielono takiego urlopu, należy ocenić jako usprawiedliwioną (SN z 7 listopada 2013 r., SNO 29/13).

Ponadto, zdaniem sądu, pracodawca nie może udzielić pracownikowi nieobecnemu w pracy z powodu długotrwałej choroby, trwającej dłużej niż 30 dni, urlopu wypoczynkowego „na żądnie” bezpośrednio po upływie zwolnienia lekarskiego bez przeprowadzenia kontrolnych badań lekarskich.

 

Polecamy również: Certyfikowany kurs kierowników działów kadr i płac (poziom zaawansowany)

 Autor: Iwona Wołkiewicz - wykładowca na kursach organizowanych przez Akademię Prawa Pracy i Rachunkowości CEDOZ