Praca zdalna w czasie epidemii.

Zgodnie z ustawą z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych od 8 marca 2020 r. dla pracodawców wprowadzone zostają nowe uprawnienia, które dają im prawo zlecić pracę zdalną pracownikowi.

Pracodawca, czasowo, będzie mógł polecić pracownikowi pracę w jego miejscu zamieszkania lub jeśli nie jest to możliwe np. ze względów lokalowych lub rodzinnych, wyznaczyć mu inne miejsce świadczenia pracy niż siedziba pracodawcy. Wprowadzenie przepisu o pracy zdalnej ma służyć  przeciwdziałaniu koronawirusowi.

Ustawodawca nie wskazuje jaka forma ma być zastosowana przy zleceniu pracy zdalnej, można więc domniemać, że zarówno można  zastosować tu pisemną jak też ustną.

Dla celów dowodowych zaleca się jednak zastosować formę pisemną. Jest to  traktowane jak polecenie służbowe pracodawcy, więc odmowa przez pracownika pracy zdalnej może skutkować rozwiązaniem z nim umowy o pracę.

Pracodawca powinien udostępnić pracownikowi konieczny sprzęt do wykonywania pracy np. komputer, dostęp do internetu, poczty służbowej oraz programu, na którym pracownik zwykle pracuje.

Pracodawca może zlecić pracę zdalną na czas określony, ale okres ten nie powinien być krótszy niż okres uaktywnienia się koronawirusa, czyli 14 dni. Pracodawca jednostronnie może również wydłużyć okres pracy pracownika w jego miejscu zamieszkania, musi jednak wziąć pod uwagę maksymalny termin obowiązywania przepisu ustawy do dnia 4 września 2020.

Polecamy kurs: Zintegrowany kurs specjalistów ds. kadr i płac - od podstaw do specjalisty

Polecamy również szkolenie: Czas pracy w teorii i praktyce (warsztaty praktyczne)

Autor: Iwona Wołkiewicz - wykładowca na kursach organizowanych przez Akademię Prawa Pracy i Rachunkowości CEDOZ