Wycieczka sfinansowana przez pracodawcę - konsekwencje podatkowe

W ramach nagrody półrocznej firma sfinansowała swojemu pracownikowi zatrudnionemu na umowę o pracę wycieczkę, której wartość wyniosła 3 tys. zł. Czy takie świadczenie od pracodawcy stanowi przychód pracownika?

Tak. Sfinansowanie pracownikowi wycieczki zakupionej w biurze podróży stanowi, dla pracownika przychód za stosunku pracy, który podlega opodatkowaniu.

Obecnie coraz częściej firmy oprócz wynagrodzenia za pracę, oferują swoim pracownikom dodatkowe świadczenia w postaci polis ubezpieczeniowych, abonamentów medycznych, karnetów na basen, siłownie czy fitnees. Coraz popularniejsze stają się także wycieczki finansowane przez pracodawcę. Zazwyczaj wycieczki te finansowane są przez pracodawców w całości lub w części z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Zgodnie z art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26 lipca 1991r z póź zm. za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania  tych wypłat i świadczeń a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone przez pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wynika z powyższego, każde świadczenie bez względu na postać ( pieniężną czy rzeczową) otrzymane przez pracownika od pracodawcy, zaliczane jest do przychodu ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu, jeśli nie korzysta ze zwolnienia z PIT.

Jednocześnie w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajdujemy zapis, że wolne od podatku dochodowego są wartości świadczeń rzeczowych otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380, 00 zł. z zastrzeżeniem, iż rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi. Jak wynika z powyższego, zwolniona od podatku jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, jeżeli spełnione zostaną łącznie trzy przesłanki:

  1. świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego,
  2. świadczenie jest w całości sfinansowane ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych,
  3. wysokość tych świadczeń nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.

Niektórzy pracodawcy próbują błędnie kwalifikować finansowane z ZFŚS wycieczki dla pracowników do świadczeń rzeczowych i opierając się na zapisie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłączyć ich wartość z PIT.

 W tym miejscu należy zastanowić się nad definicją świadczenia rzeczowego. Niestety, ustawa o PIT nie zawiera takiej definicji, zatem rozwiązań należy szukać w innych aktach prawnych. Zgodnie z art. 45 ustawy Kodeks Cywilny, rzeczami są tylko przedmioty materialne, które można otrzymać i tylko materialny charakter, daje podstawę do zakwalifikowania, jako świadczenie rzeczowe. Jak wynika z powyższego, ze zwolnienia w limitowanej części ( do 380 zł) korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym, takie jak: paczki świąteczne, wartość biletów wstępu do kina, teatru, wartość karnetu na basen czy siłownię. Zakupiona przez pracodawcę wycieczka w całości czy w części sfinansowana z ZFŚS, nie może zostać uznana za świadczenie rzeczowe, ponieważ pracownik nie otrzymuje świadczenia o charakterze materialnym- rzeczowym. Przedmiotem świadczenia jest usługa turystyczna, a nie rzecz, a wartość tego świadczenia stanowi dla pracownika formę świadczenia pieniężnego.

Ustalając wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń finansowanych przez pracodawców na rzecz swoich pracowników, należy kierować się przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli przedmiotem świadczenia jest usługa, to przychód pracownika ustala się według ceny zakupu danej usługi, natomiast, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną w/g zasad określonych w art. 11 ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Biorąc powyższe pod uwagę wartość sfinansowanej pracownikowi wycieczki  w całości stanowi jego przychód, który nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1  pkt 67, tym bardziej w sytuacji, gdy dokładnie znana jest wartość tego świadczenia – 3.tys zł.

Wartość sfinansowanej pracownikowi wycieczki w wysokości 3000 zł, płatnik ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy

W przypadku sfinansowania wycieczki osobie niebędącej pracownikiem, uzyskany przez tę osobę przychód  będzie również podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym, jednak w tej sytuacji pracodawca nie ma obowiązku potrącania zaliczek na podatek dochodowy. Tego typu przychody stanowią przychody z innych źródeł i tego typu przychody pracodawca zobowiązany jest wystawić informację na druku PIT-8C dla każdej z tych osób.

 

Autor: Marzena Jasińska