Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT)

Nadrzędna kategoria: Baza wiedzy
Kategoria: Baza wiedzy / Rachunkowość i podatki

WNT jest to przemieszczenie towarów z terytorium jednego państwa unijnego do drugiego, dodatkowo dostawa musi być odpłatna.

W celu uznania dostawy za WNT muszą być spełnione warunki co do nabywcy i dostawcy towarów:

- nabywcą towarów musi być: polski podatnik VAT lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary muszą służyć działalności gospodarczej podatnika; osoba prawna niebędąca podatnikiem, jeżeli w bieżącym lub poprzednim roku podatkowym dokonała WNT na kwotę przekraczającą 50 000 zł.

- dostawcą towarów musi być podatnik VAT lub podatnik podatku od wartości dodanej.

WNT występuje zawsze bez względu na status nabywcy lub odbiorcy jeśli dostawą są nowe środki transportu.

WNT nie wystąpi jeśli:

- dostawca korzysta ze zwolnienia przysługującego drobnym przedsiębiorcom; opodatkowuje dostawę na zasadzie marży,

- nabywca jest rolnikiem ryczałtowym; podatnikiem wykonującym jedynie czynności inne niż opodatkowane, któremu nie przysługuje prawo do odliczenia VAT; drobnym przedsiębiorcą korzystającym ze zwolnienia na podst. Art. 113 ust. 1 i9 UOVAT.

- w przypadkach określonych w art. 12 ust. 1 UOVAT.

WNT dokumentuje się fakturą wewnętrzną, która obowiązkowo musi zawierać numer identyfikacji podatkowej kontrahenta. Fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru.

Miejscem świadczenia w WNT jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki. W przypadku gdy nabywca towaru poda numer VAT przyznany przez inne państwo członkowski niż te, na którym znajdują się towary w momencie zakończenia dostawy – WNT uznaje się również na terytorium tego państwa członkowskiego.

Podstawą opodatkowania przy WNT jest kwota jaką nabywca jest zobowiązany zapłacić. Do podstawy opodatkowania wlicza się podatki, cła, opłaty i inne należności związane z nabyciem, prowizje, opakowania, transport, ubezpieczenie.

Dla celów VAT przeliczenia walut obcych dokonuje się według średniego kursu NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Dla celów podatku dochodowego poniesione koszty w walutach obcych przelicza się według średniego kursu NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień poniesienie kosztu (przy WNT dniem poniesienia kosztu jest wystawienie FV przez kontrahenta zagranicznego).

Obowiązek podatkowy w VAT powstaje:

- 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru,

- w dniu wystawienia faktury

w zależności o tego, który termin przypada wcześniej.